Αν κοιτάξει κανείς την εικόνα της Γέννησης του Χριστού, μεταξύ όλων των υπολοίπων προσώπων υπάρχει κι ένας καμπουριασμένος γέρος, ο διάβολος, ο οποίος συνήθως πλησιάζει τον Ιωσήφ και προσπαθεί να του σπείρει αμφιβολίες για το πως συνέλαβε η Παναγία τον Υιό της. Στη σκιά λοιπόν του ταπεινού αλλά ολοφώτεινου Βρέφους κρύβεται ο ακατανόμαστος και προσπαθεί, από την πρώτη κιόλας στιγμή, να φέρει τη διχόνοια.
Στα φετινά Χριστούγεννα ο διάβολος παραμένει καμπουριασμένος, κακομοίρης, κρυμμένος στο παρασκήνιο. Αλλά αποφάσισε να δώσει ένα ρεπό στον εαυτό του και έχει στείλει τον δικό του ιό, να δουλέψει για λογαριασμό του. Θα μου πει κάποιος: «Μα καλά πάτερ, αλήθεια, τα πιστεύεις αυτά; Πήγε ο διάβολος και έφτιαξε έναν ιό για να μας ταλαιπωρεί;» Μπορεί να μην τον έφτιαξε, σίγουρα όμως ξέρει να τον χρησιμοποιεί καλά.
«Μα καλά πάτερ, αλήθεια, τα πιστεύεις αυτά; Πήγε ο διάβολος και έφτιαξε έναν ιό για να μας ταλαιπωρεί;» Μπορεί να μην τον έφτιαξε, σίγουρα όμως ξέρει να τον χρησιμοποιεί καλά.
Κρύβεται λοιπόν ο διάβολος στο κολασμένο του ορμητήριο και δουλεύει αντ’ αυτού ο ιός. Πως δουλεύει; Ύπουλα, όπως ακριβώς δρα και το αφεντικό του, πείθοντας μας ότι δεν υπάρχει ή ότι τελικά δε μπορεί να μας βλάψει και τόσο. Σκορπώντας, όμως, ασθένεια και θάνατο. Και όσοι δεν πέφτουν θύματά του ζουν με τον φόβο ή, καλύτερα, τον τρόμο μη κολλήσουν. Και όλη αυτή η περιρρέουσα ατμόσφαιρα φέρνει γκρίνια, φέρνει μιζέρια, φέρνει διχόνοια, μπορεί να μη φέρνει πάντα σωματικό αλλά σίγουρα φέρνει πνευματικό θάνατο. Και γίνεται η ζωή μας και η κοινωνία μας μία κόλαση.
Μας κάνει λοιπόν ο διάβολος σαν την αφεντιά του: μίζερους, κακομοίρηδες, ακοινώνητους, παραδομένους στο ατομικό μας χάος, πνευματικά νεκρούς. Εμείς λοιπόν τι κάνουμε για να προστατευθούμε; Κατ’ αρχάς τα βασικά. Προφανώς η τήρηση των απαραίτητων υγειονομικών μέτρων όπως τα προτείνουν οι καθ’ ύλην αρμόδιοι, οι γιατροί, είναι « ἐκ τῶν ὤν οὐκ ἄνευ». Εννοείται πως τα τηρούμε απαρέγκλιτα. Άλλωστε, πως μπορεί κάποιος να αγωνιστεί πνευματικά αν δεν είναι ζωντανός; Δε μένουμε όμως εκεί. Το μεγάλο μυστικό είναι απομακρύνουμε τον ιό (= δηλητήριο) από την καρδιά μας. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει να σταματήσει ο ιός να είναι το κέντρο της ζωής μας. Άλλο να τον φοβόμαστε σε λογικά πλαίσια και άλλο να πανικοβαλλόμαστε. Άλλο να προσπαθούμε να αποφύγουμε τη «συνάντηση» μαζί του και άλλο να μας τρομοκρατεί και να έχει γίνει ο κύριος της ζωής μας. Τηρούμε λοιπόν όλα τα υγειονομικά μέτρα που αφορούν στην επίγεια ζωή μας και αυτό είναι απολύτως θεμιτό και λογικό αλλά ταυτόχρονα τηρούμε και όλα τα απαραίτητα πνευματικά «υγειονομικά» μέτρα που μας χαρίζουν την αιώνια ζωή.
Ποια είναι αυτά; Το αυτονόητο: Να επιτρέψουμε στον Υιό του Θεού, που τα Χριστούγεννα γίνεται Υιός της Παρθένου και επομένως και Υιός του ανθρώπου, να εκπαραθυρώσει τον ιό από την καρδιά μας και να γίνει Εκείνος ο Άρχων της ζωής μας. Κι όταν θα γίνει αυτό, η ζωή μας θα γαληνέψει, η φουρτούνα που έχουμε εντός μας θα κοπάσει. Θα δούμε τα πράγματα πιο ψύχραιμα. Μέσα από το πρίσμα της χάρης του Θεού. Η κατάσταση είναι όντως δύσκολη αλλά ας θυμηθούμε το περιστατικό όπου ο Απόστολος Πέτρος ξεκίνησε να περπατά επάνω στα κύματα μιμούμενος τον Διδάσκαλο. Όταν σταμάτησε να ατενίζει το πρόσωπο του Ιησού και γύρισε το βλέμμα του προς το χάος, προς την τρικυμισμένη λίμνη, έχασε την πίστη του, την εμπιστοσύνη του, στον Χριστό και άρχισε να βουλιάζει. Ποιά ήταν η λύση; Να στρέψει ξανά το βλέμμα του στα μάτια Του. Υπάρχει βέβαια η ένσταση ότι δεν πιστεύουμε όλοι στο Θεό. Ή τουλάχιστον δεν έχουμε τη θερμή πίστη που είχε ο Πέτρος. Ας γυρίσουμε τότε το βλέμμα μας έστω προς τον άνθρωπο, κι ο άνθρωπος εικόνα του Θεού είναι, και θα μας δώσει Εκείνος τη δύναμη αργότερα, αν θέλουμε, να το στρέψουμε και προς το Πρωτότυπο, τον ίδιο το Θεό.
Ας παύσουμε τον ιό από κύριο της και βέβαια τη μιζέρια, την ανακατωσούρα και το διχασμό που αυτός μας φέρνει και ας καλωσορίσουμε το Θείο Βρέφος και συνεπακόλουθα την αγάπη, την ομόνοια και την ειρήνη που Αυτό φέρνει.
Καλά γεννητούρια λοιπόν. Καλώς να υποδεχθούμε τον Υιό στην καρδιά μας. Ας παύσουμε τον ιό από κύριο της και βέβαια τη μιζέρια, την ανακατωσούρα και το διχασμό που αυτός μας φέρνει και ας καλωσορίσουμε το Θείο Βρέφος και συνεπακόλουθα την αγάπη, την ομόνοια και την ειρήνη που Αυτό φέρνει. Αρχικά στις καρδιές μας και σε επόμενο στάδιο στο σύνολο της κοινωνίας μας.
Καλά και ευλογημένα Χριστού – γεννα.
Με αγάπη Χριστού,
π. Δημήτριος Βαρσαμίδης
Ιερέας Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ.
Από την Υπηρεσία Υγειονομικού του Αρχηγείου Λιμενικού Σώματος - Ελληνικής Ακτοφυλακής αναρτήθηκαν στην ιστοσελίδα του Α.ΛΣ-ΕΛΑΚΤ συμπληρ...
Επειδή, λόγω του εύλογου χρονικού διαστήματος που μεσολαβεί από τη διακοπή σύμβασης μέχρι την ενημέρωση της Υ.Υ από την αρμόδια για τη σύναψ...
Το Σαββατοκύριακο 26-27 Φεβρουαρίου 1983 ήταν η τελευταία φορά που μια απόπειρα πραξικοπήματος απασχόλησε χιλιάδες ανθρώπους, έγινε πρωτ...
Μετά από πολλά πανελλήνια πρωταθλήματα και υψηλές θέσεις στα σκληρότερα παγκόσμια κι ευρωπαϊκά πρωταθλήματα ήρθε η στιγμή για την απόκτη...
Οι εκθέσεις αξιολόγησης (έγγραφα εμπιστευτικού χαρακτήρα) αποτελούν μία από τις πηγές από τις οποίες συνάγονται τα ουσιαστικά προσόντα τ...
Μια νέα ψηφιακή υπηρεσία προσφέρει το Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών (γνωστό σε όλους ως Ν.Ν.Α.) εδώ και λίγες ημέρες για την εξυπηρέτηση τ...
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας η οποία εορτάζεται κάθε 8 Μαρτίου ως ημέρα μνήμης των αγώνων του κινήματος για τα δικαιώματα ...
Την επέτειο απελευθέρωσής της από τους τούρκους στις 23 Ιουλίου του 1821 γιορτάζει σήμερα η Μονεμβάσια, με πλήθος εκδηλώσεων. Στις...
' UP or OUT' - Αποστρατεία λόγω προαγωγής νεοτέρου Αναμφισβήτητα, οι "πρόωρες" - "αναγκαστικές" αποστρατε...
Ξεκίνησε από σήμερα 17 Ιουλίου 2020 η λειτουργία του πάρκινγκ που βρίσκεται εξωτερικά και δίπλα στο Υπουργείο Ναυτιλίας - Αρχηγείο Λιμενικού...